Wiersze autorstwa Krystyny Nawój
Moje myśli wierszem napisane...
Krystyna Nawój
W 2012 r. wydany został tomik z wierszami pt. "Miłość, nadzieja i wiara...', z którego dochód w całości przeznaczony jest dla osób niepełnosprawnych rugbystów obydwu drużyn. Dziękuję Państwu za DAR Serca, który złożyliście nabywając mój tomik.
Z wyrazami szacunku
Krystyna Nawój
Informacja o Przeglądzie Recytatorskim
12 marca 2013 r. w Pyrzyckim Domu Kultury odbyły się eliminacje rejonowe 58. OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU RECYTATORSKIEGO, POEZJI ŚPIEWANEJ I TEATRU JEDNEGO AKTORA. W konkursie udział wzięła między innymi pani Krystyna Nawój. Pani Krystyna zaprezentowała wiersz pt. „Przelewicka Pani” oraz prozę E. Siarkiewicz pt. „Kuźnia na rozdrożu”.
W swojej kategorii /recytacja – osoby dorosłe / zdobyła tytuł laureata i reprezentować będzie nasz powiat na Finale Wojewódzkim – Zamek Książąt Pomorskich Szczecin w dniach 26-27 kwietnia br. Finał Ogólnopolski odbędzie się w Ostrołęce.
Autor:
Janusz Szpaczyński
Serdecznie gratulujemy i życzymy sukcesów podczas dalszych eliminacji!
Niepełnosprawny Człowiek
Niepełnosprawny Człowiek to tylko troszkę inny od Ciebie kolego.
Nie ma swoich nóg,
ale nosi spodnie długie
i nie widać tego!
A jeśli nawet latem krótkie spodnie zakłada
to już nikogo nie szokuje
i dziwić się temu nie wypada.
Ze sztucznymi nogami
Piotr i Marcin w miarę normalnie się czują.
Ci, którzy na wózkach się poruszają
są normalni, tylko władzy w nogach nie mają.
W wyniku wypadków samochodowych,
skoków do wody i na ścigaczach
ich kręgosłupy są uszkodzone,
często ruchy kończyn górnych mają ograniczone,
ale to normalni ludzie, dla których
ogromny szacunek mam
i wiem, że niepełnosprawny
już nie jest na świecie sam.
Wielu ludzi dzisiaj niepełnosprawnych wspiera.
Swoje Serce Człowiek na ból
i kalectwo innego Człowieka otwiera.
Aktywne Przelewice
Aktywne Przelewice,
czytaj dalej ulubione.
To Stowarzyszenie,
w którym kobiety
w różnym wieku są skupione.
Mężczyzn z czasem
będzie też konsolidować,
bo wszystkich ludzi
trzeba szanować!
Wigilia
Kiedy za oknem wczesny
wieczór wigilijny nastaje
i pierwsza gwiazdka na niebie
się zapala
to w ludziach następuje euforia,
która serce zniewala.
Ta pierwsza gwiazdka zwiastuje Jezusa,
Syna Bożego Żywego
przed dwoma tysiącami laty
przez Świętą Panienkę zrodzonego.
Dziś w Naszych sercach jest
i Aniołowie na skrzydłach
go noszą.
Niechaj miłość, dobro i pokój
do Waszego domu
drodzy Państwo dziś wnoszą.
Dzień Wszystkich Świętych
Znowu zbliża się Dzień Waszego Święta.
Dzień, o którym każdy z Nas pamięta.
To dzień zadumy i refleksji
nad tym co jest i co było.
Nad przemijaniem życia,
którego już tyle ubyło.
To dzień westchnień i dzień płaczu.
Dzień, w którym każdy z nas
sobie tłumaczy, że na tym polega
przemijanie, że czeka nas wszystkich
Zmartwychwstanie.
Pamięć
Na grobach światła migocą.
Na grobach chryzantemy się złocą.
Liście z drzew już opadły
na grób cichutko upadły.
Wiatr liśćmi szeleści
Wiatr listopadowy śpiewa żałobne pieśni
Ludzie zadumani na grobami stoją
w znicze i kwiaty groby swych zmarłych stroją.
Nad grobami łuna dymu się unosi
to znak, że żywy zmarłemu swą pamięć przynosi.
Szkoła
Szkoła nasz drugi dom,
szkoła to TY, JA i ON.
Tu się uczysz piękno poznawać;
mnożyć, dzielić, pisać i dodawać.
Tu się uczysz ludzkiej wrażliwości.
Tu poznajesz swoje pierwsze miłości.
Tu myślami często powracasz,
na jawie i we śnie,
teraz i po wielu latach.
Przypomnienie o Dniu Nauczyciela
Znowu jest październik
i liście z drzew opadają.
Jesienne pajęczyny wiszą na krzewach,
o Dniu Nauczyciela nam przypominają.
Przypominają o Tych którzy nas uczą,
uczyli, którzy wielki, trwały ślad
w naszej pamięci wyryli.
To Ci, którzy mają cierpliwość,
którym na młodych ludziach zależy.
To Wam Drodzy Nauczyciele
szacunek się należy.
Za wykonaną pracę, za troskę
i poświęcenie.
Za okazaną miłość i częste
mądre upomnienie.
Nauczycielu drogi
Przekazujesz wiedzę
i dajesz część siebie.
Dobrze kiedy Twój uczeń
choć w części naśladuje Ciebie.
Dajesz światło, wiedzę,
która umysł rozjaśnia.
Piszesz tłumaczysz
i wiele wyjaśniasz.
Aż w końcu nadchodzi dzień,
kiedy Ty wiedzę ucznia sprawdzasz
i kiedy On dużo wie.
To Ty wiesz, że na pewno mrok
wiedzy rozjaśniasz.
Wigilia Miłosierdzia Bożego
Była sobota wieczór,
wigilia Miłosierdzia Bożego.
Tego dnia Bóg pełen miłości
powołał przed swój TRON JANA PAWŁA II.
Na świecie nagle wszystkie dzwony
się rozdzwoniły,
serca wszystkich ludzi mocniej wtedy zabiły,
bo oto TEN, który był taki wielki,
do końca niezrozumiały,
zakończył pielgrzymkę, wędrówkę,
Papież nasz ukochany.
Wędrował prawie po całym świecie,
naśladował tak pięknie Chrystusa.
Jego słowa, jego posługa
umysły ludzi porusza.
Aktor, poeta, wielki eseista,
na wielkiej scenie świata niezrównany artysta.
Wielki mistyk, kapłan,
przez Boga na Tron Piotrowy wybrany,
w pamięci ludzi na zawsze zachowany.
Żywy testament
Piątkowy ranek, dzień pogrzebu Jana Pawła II.
Nie bez kozery został przez Boga Żywego wybrany
tego dnia Jezus Chrystus Mistrz Papieża
został ukrzyżowany.
PAPIEŻ jako Jego wierny uczeń,
cały świat prawie przemierzył.
Kochał Człowieka i w miłość gorąco wierzył.
Jego życie to żywy TESTAMENT
nam przez NIEGO dany.
Teraz muszę z pokorą powiedzieć
Człowieku, bracie mój kochany
On mi nakazał Ciebie kochać
silną miłością duchową.
On mi nakazał Ciebie szanować
i iść przez życie z podniesioną głową.
On pragnął równości społecznej,
chleba dla Człowieka każdego.
On taki wielki i mądry
kochał człowieka żywego.
Uczył jak uszanować pamięć umarłych
tych, którzy odeszli już do wieczności.
Mówił, że trzeba dawać miłość,
nigdy nie okazywać obojętności.
Dożynki 2010
To zboże, które dzisiaj przynosimy jest owocem wiosny, jesieni i zimy.
Latem na polu koszone przed deszczem kradzione,
bo tak te żniwa wyglądały chociaż na polu łany zboża zostały,
które deszcz zmoczył, a słońce nie wysuszyło.
Ono już nie będzie młynarzowi służyło, a my musimy się nauczyć
szacunku do chleba, którego nam wszystkim bardzo dziś potrzeba,
bo są ludzie na świecie, którzy bardzo głodują,
którzy smaku chleba nie czują.
Pobłogosław Boże ten chleb, który tak dobrze smakuje.
Spraw Panie, aby Ten, który smaku chleba nie czuje
syty był już i rad, że nareszcie kromkę chleba zjadł.